Wednesday, October 7, 2015

ಭಾವಿ ಪತ್ನಿಗೊಂದು ಪತ್ರ

ಹಾಯ್ ಡಿಯರ್...
ನಿನ್ನ ಏನಂತ ಕರೆಯೊದು ತಿಳಿತಿಲ್ಲ, ಎಲ್ಲಿ ಇದ್ದಿಯಾ? ಹೇಗ ಇದ್ದೆಯಾ? ಏನ್ ಮಾಡ್ತಾ
ಇದ್ದಿಯಾ? ಒಂದು ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ, ಇರಲಿ ಬೀಡು ನನಗೆ ಸರ್ ಪ್ರೈಜ್ ಅಂದ್ರೆ ತುಂಭಾನೆ
ಇಷ್ಟಾ ಅದಕೆ ತಾನೆ ಅರೆಂಜ್ ಮ್ಯಾರೆಜ್ ಆಗ್ತಾ ಇರೊದು...
ಇತ್ತಿಚಿಗೆ ಮದುವೆ ವಿಷಯ ಬಂದಾಗಲೆಲ್ಲಾ ನಾನು ಒಂದೆ ವಿಷಯದ ಬಗ್ಗೆ ಯೊಚಿಸುತ್ತಾ
ಇರ್ತಿನಿ, ಅದು ನಿನ್ನ ಬಗ್ಗೆನೆ,
 ನೀನು ಹೇಗೆ ಇರಬಹುದು?
 ಎತ್ತರ ಇರಬಹುದಾ?
 ಕುಳ್ಳಿನಾ??
 ನನಗಿಂತಾ ಕಲರ್ ಇರಬಹುದಾ??? (ನಾನೇನು ತುಂಭಾ ಕಲರ್ ಇಲ್ಲಾ ಬೀಡು)
ನೀನ್ನ ಕಣ್ಣು ಹೇಗೆ ಇರಬಹುದು???
ನನಗೆ ಹುಡಗಿರಲ್ಲಿ ತುಂಭಾ ಇಷ್ಟಾ ಅಗೊದು ಕಣ್ಣುಗಳು, Hope ನಿನಗೆ ತುಂಭಾ ಮುದ್ದಾದ
ಕಣ್ಣುಗಳು ಇರಬಹುದು, ಅದನ್ನೆ ದೇವರಲ್ಲಿ ಕೂಡ ದಿನಾನು ಕೆಳುತ್ತಾ ಇರುತ್ತೆನೆ.

             ಇನ್ನು ನನಗಂತು ದೇವರಾಣೆ ಅಡುಗೆ ಮಾಡೊಕೆ ಬರಲ್ಲ, ಅಡುಗೆ ಮಾಡೊದು
ದೂರದ ಮಾತು ಕೊತ್ತಂಬರಿ,ಕರಿಬೇವು,ಮೆಣಸಿನಕಾಯಿ,ಇರುಳ್ಳಿ, ಟಮೋಟೊ ಬಿಟ್ಟು ಬೇರೆ
ತರಕಾರಿ ಹೆಸರು ಕೂಡ ಗೋತ್ತಿಲ್ಲ ನನಗೆ,
 So ನಾನು ಅಡುಗೆ ಮಾಡಿ ತಿನ್ನುಸ್ತಿನಿ ಅನ್ನೊದೆಲ್ಲ ಮರೆತು ಬಿಡು, ಆದರೆ ಪಾತ್ರೆ
ಮಾತ್ರ ತುಂಭಾ ಚನ್ನಾಗಿ ತೋಳಿತಿನಿ, ಬೇಕಿದ್ರೆ ದಿನಾನು ನಾನೇ ಪಾತ್ರೆ ತೋಳಿತಿನೆ,
ಊಟದ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ನಂದು ಯಾವುದೆ ತಕರಾರು ಇಲ್ಲಾ, ನೀನು ಕೇಸರಿ ಭಾತ್ ಗೆ ಸಕ್ಕರೆ ಬದಲು
ಊಪ್ಪೂ ಹಾಕಿ ಮಾಡಿಕೊಟ್ರು ಸುಮ್ಮನೆ ತಿಂದು ಮುಗಿಸ್ತಿನಿ, ನೋ ಕಂಪ್ಲೆಟ್ ಬರಿ
ಕಾಂಪ್ಲಿಮೆಂಟ್ಸ....

            ನನ್ನ ಹತ್ತಿರ ಕಾರು ಅಂತೂ ಇಲ್ಲ, ಕಾರು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಕೆ ಆಗದೆ
ಇರುವಷ್ಟು ಬಡವ ಏನಲ್ಲ, ಬಟ್ ಸುಮ್ಮನೆ ಷೋಕಿ ಮಾಡುವನು ನಾನ್ನಲ್ಲ, ನನಗೆ ಅಪ್ಪ
ಅಂದ್ರೆ ತುಂಭಾ ಇಷ್ಟ, ಅವರು ಕೊಡಿಸಿದ ಎಲ್ಲ ವಸ್ತುವನು ಜೋಪಾನವಾಗಿ
ನೋಡಿಕೊಳ್ಳಿತ್ತಿನಿ (Hope so ನೀನು ಕೂಡ ಅಪ್ಪನ ಅಯ್ಕೆಯೆ ಆಗಿರುತ್ತಿಯಾ
ಅನ್ಕೊತಿನಿ) ಅವರು ನಾನು ಕಾಲೇಜ್ ನಲ್ಲಿ ಇದ್ದಾಗ ಕೊಡಿಸಿದ ಬೈಕ್ ನನ್ನ ಹತ್ತಿರ
ಇನ್ನು ಇದೆ, ಅದೇ ಬೈಕನ್ನು ನಾನು ಇವಾಗಲು ಬಳಸುವದು,  ಅದನ್ನು ಮಾತ್ರ ಯಾವುದೆ
ಕಾರಣಕ್ಕು ಛೇಂಜ್ ಮಾಡುವ ಹಾಗಿಲ್ಲ, ಅದು ನಿನಗೆ ಇಷ್ಟ ಆಗಲಿಲ್ಲ ಅಂದ್ರೆ, ಬೇರೆ
ಇನ್ನೊಂದು ಬೈಕ್ ತಗೊಳೊನಾ ಎರಡು ಇರಲಿ.

ನನಗಂತು ಹುಡುಗಿಯರ ಜೊತೆ ಪ್ಲರ್ಟ ಮಾಡೊಕೆ ಬರಲ್ಲ, infact ನನ್ನ ಪ್ರೆಂಡ್ಸ
ಹೇಳ್ತಾರೆ ನನಗೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಹುಡುಗಿರ ಜೋತೆ ಮಾತಾಡೊಕೆ ಬರಲ್ಲ ಅಂತಾ, ಆದರೆ ತುಂಭಾ
ಚನ್ನಾಗಿ ಅಲ್ಲದೆ ಇದ್ರು ಓದುವವರಿಗೆ ಬೋರ್ ಆಗದ ಹಾಗೆ ಕವಿತೆ ಬರಿತಿನಿ, So ನೀನು
ನನ್ನ ಮುಂದೆ ಸಿರಿ ಉಟ್ಟು ಬಂದಾಗಲೆಲ್ಲಾ ನಿನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ಒಂದೊಂದು ಕವಿತೆ ಬರಿಬಲ್ಲೆ
ಮತ್ತು ಆ ಕವಿತೆ ತುಂಭಾ ನಿನೆ ಇರ್ತಿಯಾ ಬರಿ ನೀನೆ.. ಇನ್ನು ನೀನು ಹೀಗೆ ಇರಬೇಕೊ
ಹಾಗೆ ಇರಬೇಕೊ ಅಂತಾ ಯಾವುದೆ ಕಂಡಿಷನ್ಸ್ ಇಲ್ಲಾ, ನನ್ನ ಡ್ರೆಸೆ ಸೆನ್ಸ ತುಂಭಾ
ಕೆಟ್ಟದಾಗಿದೆ, ಶಾಪಿಂಗ್ ಮಾಡೊವಾಗ ನೀನ್ನ ಹೆಲ್ಪ ಬೇಕೆ ಬೇಕು ನನಗೆ...

ನಾನು ಸ್ವಲ್ಪಾ ಜಾಸ್ತಿಯೇ ಪೊಸೆಸಿವ್ , ಮತ್ತು ಮುಗಿನ ಮೇಲೆಯೆ ಕೋಪ ನನಗೆ,
ಕೋಪಬಂದ್ರೆ ಜಪ್ಪಯ್ಯ ಅಂದ್ರು ಮಾತಾಡಲ್ಲ ಪುಲ್ ಮೌನಿ ಆಗ್ತಿನಿ, ಆವಾಗ ನೀ ಸುಮ್ಮನ್ನೆ
ಒಂದು ಸಲ Sorry ಕೇಳು ಕರಗಿ ಹೋಗ್ತಿನಿ, ಇದೊಂದು ವಿಷಯ ಬೀಟ್ಟು ಬೇರೆ ಯಾವುದೆ
ವಿಷಯದಲ್ಲು ನೀನು ಅಡ್ಜಷ್ಟು ಆಗೊದು ಬೇಡ, ಎಲ್ಲ ವಿಷಯದಲ್ಲು ನಾನೆ ಅಡ್ಜಷ್ಟು
ಮಾಡ್ಕೊತಿನಿ, ನಾನೇನು ತುಂಭಾ ಸಾಚಾ ಅಲ್ಲ, ನನಗು ಕೇಲವು ಕೇಟ್ಟು ಅಭ್ಯಾಸಗಳು ಊಂಟು,
ಎಲ್ಲ ಇವಾಗಲೆ ಹೇಳಿಬಿಟ್ರೆ ಮುಂದೆ ಲೈಪ್ ನಲ್ಲಿ ಕುತುಹಲಾ ಅನ್ನೊದೆ ಇರಲ್ಲಾ
ಅಲ್ವಾ...
ನನ್ನ ಜಾಸ್ತಿ ಕಾಯಿಸಬೇಡ, ನೀನ್ನ ಇಷ್ಟ, ಕಷ್ಟ, ಕನಸು ಎಲ್ಲ ತಿಳಿಯೊ ಕಾತುರ ನನಗೆ...
 ಬೇಗ ಸಿಗ್ತಿಯಾ ಅಲ್ವ?

ಪ್ರಶು
( call me Prashu)

Wednesday, July 1, 2015

ಅನಾಮಿಕ...

        ಶನಿವಾರ ಆಫೀಸಿಗೆ ರಜೆ, ವಾರದ ೫ ದಿನಾ ಬೆಳಗ್ಗೆ ಎಂದು ಆಫೀಸ್ ಗೆ ರೆಡಿಯಾಗಿ ಹೋಗುವದರಲ್ಲಿ ಕಳೆದು ಹೊಗುತ್ತೆ ಊಳಿದಿರುವ ಎರಡು ದಿನ ಆದರು ಆರೋಗ್ಯದ ಕಡೆ ಗಮನ ಇರಲಿ ಅಂತ ಬೆಳಗ್ಗೆ ಬೇಗ ಎದ್ದು ಸ್ವಲ್ಪ ದೂರ ಆದರು ಪರ್ವಾಗಿಲ್ಲ ಅಂತ ಲಾಲ್ ಬಾಗ್ ಗೆ ಕಳೆದ ಒಂದು ತಿಂಗಳಿಂದ ವಾಕ್ ಹೋಗ್ತಾ ಇದ್ದೆ, ಅವತ್ತು ಕೂಡ ವಾಕ್ ಮಾಡೊಕೆ ಅಂತಾ ಬಂದಿದ್ದೆ, ವಯಸ್ಸು ಆದವರು, ವಯಸ್ಸು ಆಗದೆ ಇರುವವರುಹುಡುಗರು,ಹುಡಿಗಿಯರು ಮತ್ತು ಅವರ ನಾಯಿಗಳು ಹೀಗೆ ನಾನಾ ತರದ ಜನ ತಮ್ಮ ಪಾಡಿಗೆ ತಾವು ನೆಡೆಯುತ್ತಾ, ನುಲಿಯುತ್ತಾ, ನಗುತ್ತಾ ಸಾಗಿದ್ದರು, ಲಾಲ್ ಬಾಗ್ ಅಂದ್ರೆ ಕೇಳಬೇಕಾ? ಬಣ್ಣ-ಬಣ್ಣದ ಚಿಟ್ಟಿಗಳು ಆ ಚೀಟ್ಟೆಗಳನ್ನು ನೋಡಲೆಂದೆ ಬರವ ಯುವಕರು..

 ಅವತ್ತು ಅಷ್ಟೆ ನನ್ನ ಮುಂದೆ ನಾಲ್ಕು ಬಣ್ಣ-ಬಣ್ಣದ ಚಿಟ್ಟೆಗಳು(ಹುಡಗಿಯರು) ಹೋಗ್ತಾ ಇದ್ದವು, ಪರಬಾಷೆ ಚಿಟ್ಟೆಗಳು, ಯಾರಾದರು ಒಬ್ಬರಾದರು ತಿರಿಗಿ ನೋಡಲಿ ಅಂತಾ
                   ರಾಜಾ ಕೊ ರಣಿ ಸೇ ಪ್ಯಾರ್ ಹೋಗಯಾ ,
                   ಪೇಹಲಿ ನಜರ ಮೈ ಪೇಹಲಾ...
 ಹಾಡುತ್ತಾ ಇದ್ದೆ ಹುಡಗಿರು ಯಾರು ತಿರಗಿ ನೋಡಲಿಲ್ಲ ಆದರ್ರೆ ದಾರಿ ಪಕ್ಕದ ಬೇಂಚಿನಲ್ಲಿ ಕುಳಿತಿದ್ದ ತಾತ ಒಬ್ರು ನನ್ನ ಹಾಡು ಕೇಳಿ ಬಾರೊ ಇಲ್ಲಿ ಅಂತಾ ಕರೆದರು, ಒಂದು ಕ್ಷಣ ನಿಂತು ಅವರ ಮುಖಾ ನೋಡಿದೆ, ಈ ಕಡೆಯಿಂದ ನೋಡ್ರಿದೆ ದೇವೆಗೌಡ್ರ ತರಾನೆ ಕಾಣ್ತಾರೆ ಅವರಿಗಿತ್ತ ಸ್ವಲ್ಪ ಕಲರ್ ಇದ್ದಾರೆ, ನನ್ನ ಏನಕ್ಕೆ ಕರದರು? ಬೈತಾರಾ? ಹೊಗಲಾ? ಬೇಡ್ವಾ?... ಬೈದ್ರೆ ಬೈಲಿ ನೋಡೊಣಾ ಅಂತಾ ಹತ್ತಿರ ಹೋದೆ, ಮುಂದೆ ಹೋಗ್ತಾ ಇದ್ದ ನಾಲ್ಕು ಹುಡಗಿಯರ ಕಡೆಗೆ ಕೈ ತೋರಿಸುತ್ತಾ ಅದರಲ್ಲಿ ಯಾವ ಹುಡಗಿಗಾಗಿ ಹಾಡಿದೆ ಹೇಳು ಅಂದರು.

ನಾನು ಯಾಕ್ ತಾತಾ ಅದರಲ್ಲಿ ಏನದ್ರು ನಿಮ್ಮ ಮೊಮ್ಮಗಳು ಇದ್ದಾಳಾ ಅಂದೆ,
ತಾತಾ ವಜ್ರಮುನಿ ಲುಕ್ ನಲ್ಲಿ ಕೇಳಿದಕ್ಕೆ ಉತ್ತರ ಕೊಡು ಅಂದರು, ನಾನು ಅಯ್ಯೊ ಸುಮ್ನೆ ಕಾಳು ಹಾಕಿದೆ ತಾತ ಯಾರಾದರು ಒಬ್ಬ ಹುಡಗಿ ಆದರು ತಿರುಗಿ ನೋಡ್ತಾಳೆನೊ ಅಂತಾ ಆದರೆ ಯಾರು ನೋಡಲಿಲ್ಲ ಕಾಲ ಕೆಟ್ಟು ಹೋಯಿತು ತಾತ ಹುಡಗರಿಗೆ ಬೆಲೆನೆ ಇಲ್ಲಾ ಅಂದೆ...
ಸ್ಚಲ್ಪ ಹೋತ್ತು ನನ್ನ ಮುಖ ನೋಡಿದ ತಾತ ನಂತರ  ಮೌನಕ್ಕೆ ಶರಣಾದರು, ನಾನು ಮುಂದೆ ಹೋಗಲು ಮನಸ್ಸು ಬಾರದೆ ಅಲ್ಲಿ ನಿಲ್ಲಲ್ಲು ಆಗದೆ ಚಡಪಡಿಸುತಿದ್ದೆ,
ಅವರ ಮುಖ ನೋಡಿದರೆ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಮಗ ಅಥವಾ ಸೋಸೆ ಜೋತೆಗೆ ಜಗಳ ಮಾಡಿ ಬಂದ ರಿತಿ ಇತ್ತು ಸರಿ ಅವರ ಮುಖದಲ್ಲಿ ಸ್ವಲ್ಪ ನಗು ಮುಡಿಸೋಣ ಅಂತಾ ಹತ್ತಿರ ಹೋಗಿ ಕುಳಿತು
ತಾತಾ ನಿಮ್ಮ ಕಾಲದ ಹುಡಗಿಯರು ಹೀಗೆ ಇದ್ರಾ ಪುಲ್ ಆಪ್ ಅಟಿಟ್ಯೂಡ್?
ಅದಕ್ಕೆ ಅವರು ನಮ್ಮ ಕಾಲದ ಹುಡಗಿಯರು ಮತ್ತು ಆವಾಗಿನ ಬೆಂಗಳುರೂ ಎರಡು ತುಂಬಾ ಬೇರೆನೆ ಇದ್ರು ಅಂದ್ರು,
ನಾನು ಹುಡಿಗಿರನ್ನು ಬಿಟ್ಟಾಹಾಕಿ ನಿಮ್ಮ ಕಾಲದ ಬೆಂಗಳುರೂ ಹೇಗಿತ್ತು ಅಂದೆ.
ಅದಕೆ ತಾತ ನಮ್ಮ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಇದ್ದ ಬೆಂಗಳೂರು ಬೇರೆ ಈಗಿನ ಬ್ಯಾಂಗಲುರ್ ಬೇರೆ ಅಂದು ಒಂದು ಕ್ಷಣ ಮೌನವಾಗಿ ನಂತರ
         "ನಮ್ಮ ಕಾಲದ ಬೆಂಗಳೂರು  ಭುಮಿ ಮೇಲಿನ ಸ್ವಗ೯ವಾಗಿತ್ತು, ಎಲ್ಲಿ ನೋಡಿದರು ಹಸಿರು, ಬ್ರಿಟಿಷರ ಕಾಲದ ಬಂಗಲೆಗಳು, ಅಲ್ಲೂಂದು ಇಲ್ಲೂಂದು ಕಾರುಗಳು, ಆಗಿನ ಜನ ತುಂಭಾ ಸುಸ್ಕ್ರಂತರಾಗಿದ್ದರು, ಬಿಳಿ ಪಂಚೆ(ಕಚ್ಚಿ ಪಂಜೆ) ಕಪ್ಪು ಕೋಟು ಸ್ವಲ್ಪ ಶ್ರಿಮಂತರು ಮೈಸುರು ಪೇಟವನ್ನು ಹಾಕಿ, ಕೈಯಲ್ಲಿ ಒಂದು ಬ್ಯಾಗ್ ಹಿಡಿದು ಆಫೀಸ್ ಗೆ ಹೊಗುತಿದ್ದರು, ಆ ಬ್ಯಾಗ್ ನಲ್ಲಿ ಒಂದು ಟೀಫಿನ್ ಬಾಕ್ಸ ಇರುತಿತ್ತು ಅದರಲ್ಲಿ ಇಡ್ಲಿ, ದೋಸೆ ಅಥವಾ ಉಪಿಟ್ಟು ಇರುತಿತ್ತು, ಸಂಜೆ ಮರಳಿ ಮನೆಗೆ ಬರುವಾಗ ಅದೆ ಡಬ್ಬದಲ್ಲಿ ಹೆಂಡತಿಗಾಗಿ ಮಲ್ಲಿಗೆ ಹೂ ಮತ್ತು ಬಾದಾಮಿ ಹಲ್ವಾ ತರುತಿದ್ದರು.

          ಆಗ   ಬೆಂಗಳುರಿನಲ್ಲಿ ಇದಿದ್ದು ಬರೆ ಎರಡೆ ಕಾಲ ಒಂದು ಮಳೆಗಾಲ ಇನ್ನೊಂದು ಚಳಿಗಾಲ, ಆವತ್ತಿನ ಬೆಂಗಳುರಿಗೆ ಬೇಸಿಗೆ ಅಂದ್ರೆ ಏನು ಅಂತಾನೆ ತಿಳಿದಿರಲಿಲ್ಲ, ಚಳಿಗಾಲದಲ್ಲಿ ಅಧ೯ ತೋಳಿನ ಸ್ವೆಟರ್ ಮಳೆಗಾಲದಲ್ಲಿ ಪುಲ್ ತೋಳಿನ ಸ್ವೆಟರ್ ಹಾಕಿ ಉದ್ದನೆ ಚತ್ರಿ ಹಿಡಿದು ಜನ ಆಚೆ ಬರುತ್ತಾ ಇಂದ್ರು, ಮಳೆ ಬಂದ್ರೆ ಚತ್ರಿ ತಲೆ ಮೇಲೆ ಇಲ್ಲ ಅದ್ರೆ ಊರು ಗೋಲಾಗಿ ಅಥವಾ ಬೀದಿ ನಾಯಿ ಓಡಿಸಲು ಬಳಸ್ತಾ ಇದ್ರು, ಬಿ ಎಮ್ ಟಿ ಸಿ ಆಗ ಬಿ ಟಿ ಎಸ್ ಆಗಿತ್ತು. ಕೆಲವರು ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ "ಬೆಪ್ಪ ತಕ್ಕಡಿ ಸವಿ೯ಸ್" ಅಂತಾ ಇನ್ನು ಕೆಲವರು "ಬಿಟ್ರೆ ತಿರುಗಿ ಸಿಗಲ್ಲಾ" ಅಂತಾ ತಮಾಶೆ ಮಡ್ತಾ ಇದ್ರು, ಸಾಕ್ಷಾತ್ತ ರಜನಿಕಾಂತ್ ಬಿ ಟಿ ಎಸ್  ನಲ್ಲಿ ಕಂಡೆಕ್ಟರ್ ಆಗಿದ್ರು ಅಂದ್ರೆ ನೋಡು ಆಗಿನ ಬೆಂಗಳುರು ಹೇಗಿತ್ತು ಅಂತಾ...


                                                                      will be continued 








Sunday, June 28, 2015

ಮತ್ತೆ ಮುಂಗಾರು...


ಮುಂಗಾರು The Most romantic seasons  ಮತ್ತೆ ಬಂದಿದೆ, ಮಡಿಚಿಟ್ಟಿದ್ದ ದಪ್ಪ ಹೊದಿಕೆಗಳ ಹೊರ ತೆಗೆಯುವ ಸಮಯ, Hot cup of coffee in open balcony as you trace the rain drop slides down your windows glass pane
ಒಂದು ಲೈನ್ ಸಾಕು ಮುಖದಲ್ಲಿ ಮುಗುಳುನಗೆ ಮುಡಲು.              

ನನಗಂತು ಮಳೆ ಅಂದ್ರೆ ನನ್ನ ಬೇಸ್ಟ ಗೆಳಯನಂತೆ, ನನ್ನ  Office computer ಮುಂದೆ ಕುಳಿತು ಆಚೆ ಬರುವ ಮಳೆಯ ಪ್ರಮಾಣ ಹೇಳಬಲ್ಲೆ, ಮಳೆ ಹನಿಗಳ ಚಟ-ಫಟ ಶಬ್ದಕಿಂತ ಮದುರ ಸಂಗೀತ ಇನ್ನೊಂದಿಲ್ಲ, ಬೇರೆಯವರಿಗೆ weekend ಮಳೆ ಒಂದು ತರದ ಶಿಕ್ಷೆಯಾದರೆ ನನಗಂತು ಸಂಬ್ರಮದ ದಿನವದು, ಸುರಿಯುವ ಮಳೆಯಲಿ ಚತ್ರಿ ಹಿಡಿದು ಅರೆಬರೆ ನೆನೆಯುತಾ ಹೋಗಿ ರಸ್ತೆ ಬದಿಯ ಗೂಡ ಅಂಗಡಿಯಲ್ಲಿ ಬಿಸಿ ಬಿಸಿ ಬಜ್ಜಿ ತಿನ್ನುತ ಚಹಾ ಕೂಡಿವುದರಲ್ಲಿಯೆ ಸ್ವಗ೯ ಕಾಣುವ ಪರಮ ಸುಖಿ ನಾ...

ರೂಮಿನ ಕಿಡಕಿಯಿಂದ ಸುರಿಯುವ ಮಳೆ ನೊಡುತ, ಅದರ ಛಟ-ಫಟ ಸದ್ದು ಕೇಳುತ ಬೆಚ್ಹನೆ ಹೊದಿಕೆ ಹೊದ್ದು ಮಲಗುವುದರಲ್ಲಿ ಸ್ವರ್ಗ ಸುಖ, ಬೆಳ್ಳಗ್ಗೆ ೧೦ ಆದರು ಆಗಸದಲ್ಲಿ ಸೂರ್ಯನ ಫ಼ೋಣ೯ ದಶ೯ನವಿಲ್ಲ, ಆಗಸದಲ್ಲಿ ಬರಿ ಕಪ್ಪು ಮೋಡಗಳ ಜಾತ್ರೆ, ಕಪ್ಪು ಮೋಡಗಳ ಮೋಡಿಸುವ ಚಿತ್ತಾರಗಳು ರವಿವಮ೯ನ ಕುಂಚದಲ್ಲಿ ಅರಳಿದ ಕಲೆಗಿಂತ ಕಡಿಮೆಯೇನಲ್ಲ.
ನನಗಂತು ಮಳೆಸುರಿಯುವಾಗ ಆಫ಼ೀಸಿನಲ್ಲಿ ಕುಳಿತು ಕೆಲಸ ಮಾಡುವದು ಅಸಾಧ್ಯದ ಮತು, ಮಳೆ ಆರಂಬ ಆರಂಭವಾದಡೆನೆ ಬಿಸಿ ಬಿಸಿ ಕಾಫಿಯೊಂದಿಗೆ ಬಾಲ್ಕಾನಿಯಲ್ಲಿ ಮಳೆನೋಡುತ ಮೈ ಮರೆತರೆ ಮಳೆ ನಿಲ್ಲುವವರೆಗು ನಾನು ಅಲ್ಲೆ.


ಮೊದಲ ಮಳೆ ಮಣ್ಣಿನೊಂದಿಗೆ ಬೆರತಾಗ ಹೊಮ್ಮುವ ಪರಿಮಳ ಆಸ್ವಾದಿಸಿದವನೆ ಬಲ್ಲ That smell is the best perfume ever & I wish I could wear that
ಇನ್ನು ಮಳೆಗು ಹಾಡಿಗು ಅವಿನಾಭಾವ ಸಂಬಂಧ, ಮನದಲ್ಲಿ ಬೇಡ ಬೇಡವೆಂದರು ಇಣುಕುವ ಹಾಡುಗಳು ಮತ್ತೆ ಮಳೆಗಾಲ ಆರಂಭ, ವಷ೯ದ ೧೨ ತಿಂಗಳು ಮಳೆ ಬಂದ್ರೆ ಏಷ್ಟು ಚಂದ ಅಲ್ವಾ?

ಮಳೆಯಲಿ ಜೋತೆಯಲಿ... ಮತ್ತೆ ಮಳೆಗಾಳ ಬಂದಿದೆ ನೆಗಡಿ, ಶೀತವೆಂಬ ಭಯ ಬಿಟ್ಟು enjoy the rain..
Walk in rain…
Dance in Rain…
Sing in rain….

ಖುಷಿ ಖುಷಿಯಿಂದ ಸ್ವಾಗತಿಸಿ.....


Wednesday, January 21, 2015

ನೆಮ್ಮದಿ...



ಅವಳು
ಇವಳು
ಬರಿ ವಂಚಕಿಯರು...

ಅವನು
ಇವನು
ಬರಿ ಸಮಯ ಸಾಧಕರು...

ನಿನ್ನೆ
ಮೊನ್ನೆ
ಮುಗಿದು ಹೋದ ಕಥೆ...


ನಾಳೆ
ನಾಡಿದ್ದು
ತಿಳಿಯದ ಕಥೆ...

ಬಂದು
ಬಳಗ
ಸಕ್ಕರೆಗೆ ಮುತ್ತಿದ ಇರುವೆ..

ಅಂತೆ
ಕಂತೆ
ಬರಿ ಸುಳ್ಳಿನ ಸಂತೆ...

ಆ ಊರು
ಈ ಊರು
ಮನಸ್ಸಿಗಿಲ್ಲ ನೆಮ್ಮದಿ...

ಒಂದು ಊರಿನ ಕಥೆ

ನನಗೆ ನನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತರು ಅತಿ ಹೆಚ್ಚು ಕೇಳಿರಿವ ಪ್ರಶ್ನೆ ಅಂದರೆ, ನಿಮ್ಮ ಊರಿಗೆ ರಾಣೇಬೆನ್ನೂರು ಎಂದು ಹೆಸರು ಹೇಗೆ ಬಂತು? ಎಂದು, ಅದಕ್ಕೆ ಒಂದು ಭವ್ಯವಾದ ಐತಿಹಾಸಿಕ ಕಥೆ...